Ασθένειες (Η Άνοια Στον Σκύλο)
Η άνοια ή αλλιώς σύνδρομο γνωστικής δυσλειτουργίας του σκύλου (CCD-Canine Cognitive Dysfunction ή CDS-Cognitive Dysfunction Syndrome) είναι ένα σύνδρομο που σχετίζεται με την προοδευτική γήρανση του εγκεφάλου στον σκύλο, η οποία τελικά οδηγεί σε έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών του (αντίληψη, μνήμη, μάθηση), καθώς και στη μειωμένη ανταπόκριση σε διάφορα ερεθίσματα. Η άνοια στον σκύλο έχει παραλληλιστεί με τη νόσο Αλτσχάιμερ και την άνοια στον άνθρωπο.
Αν και τα πρώιμα σημάδια άνοιας στον σκύλο είναι ήπια, με την πάροδο του χρόνου επιδεινώνονται σταδιακά, πέραν των φυσιολογικά αναμενόμενων ενδείξεων γήρανσης που συνοδεύουν τους ηλικιωμένους σκύλους. Πρόκειται, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω για μια προοδευτική μείωση της λειτουργικότητας του εγκεφάλου, η οποία επηρεάζει σημαντικά την αντίληψη και ανταπόκριση του ζώου. Στην πραγματικότητα τα συμπτώματα της άνοιας εντοπίζονται σχεδόν σε έναν στους τρεις σκύλους, άνω των 11 ετών, και μέχρι την ηλικία των 16 ετών σχεδόν όλοι οι σκύλοι εμφανίζουν τουλάχιστον ένα σύμπτωμα.
Συμπτώματα άνοιας στον σκύλο
- Αποπροσανατολισμός/σύγχυση
- “Κολλάει» σε γωνίες του σπιτιού ή κάτω από έπιπλα και δεν έχει αντίληψη του πως να κάνει πίσω
- Δεν αναγνωρίζει οικεία άτομα ή κατοικίδια της οικογένειας
- Κοιτάζει επίμονα τους τοίχους ή γύρω στον χώρο με «κενό» βλέμμα
- Περιπλανιέται άσκοπα και αδιάκοπα
- Αλλαγές στη συμπεριφορά
- Αυξημένη ευερεθιστότητα
- Μειωμένη επιθυμία για παιχνίδι
- Υπερβολικό ή καταναγκαστικό γλείψιμο
- Έλλειψη αυτοπεριποίησης
- Αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες ή απώλεια όρεξης (ανορεξία)
- Άγχος/Ανησυχία /Εξασθένηση της μνήμης
- Απώλεια μέχρι πρότινος κατεκτημένων δεξιοτήτων
- Η εκμάθηση νέων εντολών γίνεται με πολύ πιο αργό ρυθμό
- Αδυνατεί να ακολουθήσει ήδη γνωστές διαδρομές, μέσα στο σπίτι ή/και έξω στη βόλτα
- Ούρηση ή/και αφόδευση στο σπίτι
- Αλλαγές που επηρεάζουν τον ύπνο
- Ξυπνάει κατά τη διάρκεια της νύχτας
- Γαυγίζει περισσότερο τη νύχτα
- Άσκοπη περιπλάνηση
Που οφείλεται η άνοια στον σκύλο;
Τα ακριβή αίτια δεν είναι γνωστά. Σε εξέλιξη βρίσκονται πολλές έρευνες οι οποίες μελετούν την άνοια και τις ομοιότητές της, σε σχέση με τη νόσο Αλτσχάιμερ στον άνθρωπο.
Kαθώς οι σκύλοι μεγαλώνουν ηλικιακά, ο εγκέφαλός τους ατροφεί, δηλαδή επέρχεται η νέκρωση (κυτταρικός θάνατος) πολλών εγκεφαλικών κυττάρων. Αυτή η διεργασία επηρεάζει σημαντικά δυο τμήματα του εγκεφάλου. Το πρώτο τμήμα είναι υπεύθυνο για την εκμάθηση και τη μνήμη (εγκεφαλικός φλοιός), ενώ το δεύτερο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον συντονισμό των κινήσεων (παρεγκεφαλίδα).
Έχει αποδειχθεί ότι, οι σκύλοι με ιστορικό επιληπτικών κρίσεων, καθώς και όσοι είναι λιγότερο δραστήριοι (καθιστική ζωή), διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας.
Πώς ο κτηνίατρος μας μπορεί να διαγνώσει την άνοια στο κατοικίδιό μας;
Ο κτηνίατρός μας θα χρειαστεί ένα λεπτομερές ιστορικό της υγείας του σκύλου μας. Αυτό θα περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με την έναρξη και τη φύση των συμπτωμάτων που έχουμε παρατηρήσει, καθώς και οποιαδήποτε άλλη ασυνήθιστη συμπεριφορά που μπορεί να εκδήλωσε το κατοικίδιό μας.
Στη συνέχεια θα πραγματοποιήσει μια πλήρη κλινική εξέταση, ώστε να αξιολογήσει τη συνολική κατάσταση υγείας και τις γνωστικές λειτουργίες του σκύλου μας. Γενικός αιματολογικός έλεγχος, εξετάσεις θυρεοειδούς, υπερηχογράφημα και ακτινογραφίες εντάσσονται εξίσου στο πλαίσιο του διαγνωστικού ελέγχου, για τον αποκλεισμό άλλων παθήσεων που συσχετίζονται με διαταραχές των γνωστικών λειτουργιών. Ο κτηνίατρός μας μπορεί επίσης να μας συστήσει τη διενέργεια περαιτέρω απεικονιστικών εξετάσεων, όπως μαγνητική ή αξονική τομογραφία.
Πως αντιμετωπίζεται η άνοια στον σκύλο;
Οι σκύλοι με άνοια χρειάζονται δια βίου υποστήριξη. Παρότι δεν υπάρχει θεραπεία, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας για να ενισχύσουμε τις γνωστικές λειτουργίες του σκύλου μας.
Η διατήρηση ενός υγιούς περιβάλλοντος που παρέχονται καινούργια ερεθίσματα θα βοηθήσει στην επιβράδυνση της έκπτωσης των γνωστικών λειτουργιών. Αυτό συνήθως επιτάσσει τη δημιουργία μιας ρουτίνας που θα περιλαμβάνει την άσκηση και την πνευματική διέγερση μέσω του παιχνιδιού. Η διατήρηση μιας αυστηρής ρουτίνας, ειδικά πριν την ώρα του ύπνου μπορεί να βοηθήσει στην ελαχιστοποίηση των συμπτωμάτων της άνοιας.
Το να κάνουμε το σπίτι μας πιο προσιτό και ασφαλέστερο για τον ηλικιωμένο σκύλο μας μπορεί επίσης να βοηθήσει:
- Αφήνουμε ένα φως ανοιχτό, ώστε να βοηθήσουμε τον σκύλο μας να περπατήσει στο σκοτάδι.
- Η τοποθέτηση μιας πάνας μπορεί να βοηθήσει στην περίπτωση που δεν καταφέρνει να συγκρατήσει τα ούρα ή τα κόπρανα κατά τη διάρκεια της νύχτας έως το πρωί.
- Τα ανατομικά κρεβάτια σκύλων (με καλύμματα που πλένονται) μπορούν να κάνουν τον ύπνο πιο άνετο.
Ο κτηνίατρός μας μπορεί επίσης να μας προτείνει μια ισορροπημένη και στοχευμένη διατροφή για τη βελτίωση των γνωστικών λειτουργιών του σκύλου μας, όσον αφορά στη μνήμη και την ικανότητα αντίληψης. Η διατροφή αυτή θα περιλαμβάνει αντιοξειδωτικά, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, Ε και C, σελήνιο, φλαβονοειδή, β-καροτένιο, καροτενοειδή και L-καρνιτίνη. Επίσης, τα συμπληρώματα διατροφής με ωμέγα-3 λιπαρά οξέα είναι εξαιρετικά ωφέλιμα για σκύλους με άνοια.
Ορισμένοι σκύλοι μπορεί να χρειαστούν φαρμακευτική αγωγή για τον έλεγχο των διαταραχών συμπεριφοράς, λόγω του στρες και της σύγχυσης που προκαλούνται από την άνοια.
Ο κτηνίατρός μας θα αξιολογεί ανά διαστήματα την ανταπόκριση του σκύλου μας στη θεραπεία και την εξέλιξη των συμπτωμάτων. Ωστόσο, εάν παρατηρήσουμε αλλαγές στη συμπεριφορά του σκύλου μας, θα ήταν φρόνιμο να ενημερώσουμε άμεσα τον κτηνίατρό μας.
Στους υπερήλικους σκύλους, οποιαδήποτε αλλαγή μπορεί να είναι σοβαρή, επομένως είναι σημαντικό να επικοινωνούμε με τον κτηνίατρό μας με το που εντοπίζουμε τα πρώτα σημάδια. Για ασθενείς σκύλους, οι οποίοι είναι μεν σταθεροί, καλό είναι ο κτηνιατρικός έλεγχος να γίνεται δυο φορές τον χρόνο, εκτός εάν προκύψουν νέα προβλήματα.
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Ασθένειες (Λιπώδης Νόσος Του Ήπατος Στη Γάτα)
Η λιπώδης νόσος του ήπατος, επίσης γνωστή και ως «ηπατική λιποείδωση», αποτελεί την πιο συχνή και απειλητική για τη ζωή της γάτας ηπατοπάθεια. Απαντάται συχνότερα σε μεσήλικες γάτες, αν και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Στη λιπώδη νόσο του ήπατος, το λίπος συσσωρεύεται στο συκώτι, γεγονός που οδηγεί σε απώλεια της λειτουργικότητας του οργάνου, η οποία επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των τετράποδων φίλων μας.
Πού οφείλεται η λιπώδης νόσος του ήπατος;
Η λιπώδης νόσος του ήπατος εμφανίζεται όταν τα κύτταρα του ήπατος απορροφούν πάρα πολύ λίπος και το αποθηκεύουν σε μεγάλες ποσότητες. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι εξαιτίας των οποίων μπορεί να εμφανιστεί η νόσος, αλλά η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί όταν η γάτα μας σταματήσει να τρώει εντελώς ή προσωρινά αποφεύγει την τροφή (για παράδειγμα, αν τυχόν χαθεί, αλλάξει περιβάλλον ή στρεσαριστεί γενικά). Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να μην αφήνουμε τη γάτα μας νηστική, ακόμη κι αν η γάτα μας είναι σε πρόγραμμα απώλειας βάρους ή αλλάξαμε την τροφή της με κάποια που δεν της αρέσει τόσο πολύ. Όταν η γάτα μας αρνείται να φάει ή τρώει λιγότερο από τις ημερήσιες ανάγκες της, σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να απευθυνθούμε στον κτηνίατρό μας.
Μόλις η γάτα μας αρχίσει να τρώει λιγότερο απ’ ότι θα έπρεπε, ακόμη και για λίγες μέρες, το σώμα της θα ξεκινήσει να διασπά τα υπάρχοντα αποθέματα λίπους για να παραχθεί η απαιτούμενη ενέργεια που χρειάζεται ο οργανισμός της. Εάν αυτή η διάσπαση πραγματοποιηθεί με ταχείς ρυθμούς, το συκώτι μπορεί να καταπονηθεί.
Οι υπέρβαρες γάτες διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, ωστόσο επηρεάζονται και μη παχύσαρκα ζώα. Η λιπώδης νόσος του ήπατος μπορεί να εμφανιστεί και σε γάτες που παρουσιάζουν ενδείξεις ανορεξίας, εξαιτίας κάποιας άλλης υποκείμενης πάθησης (όπως η παγκρεατίτιδα ή κάποια εντεροπάθεια), επομένως τρώνε λιγότερο με αποτέλεσμα τη συνοδό εμφάνιση και της λιπώδους νόσου του ήπατος, η οποία επιδεινώνει περαιτέρω την κλινική τους εικόνα.
Ποια είναι τα συμπτώματα της λιπώδους νόσου του ήπατος;
Μπορεί η γάτα μας να αποφεύγει το φαγητό ή να τρώει λιγότερο. Μπορεί να μειωθεί το βάρος της γάτας μας, ωστόσο μερικές γάτες χάνουν κυρίως μυϊκή μάζα παρά λίπος, επομένως εάν τις ζυγίσουμε μπορεί να μην παρατηρήσουμε αισθητή αλλαγή στο βάρος τους.
Καθώς η πάθηση εξελίσσεται χωρίς αντιμετώπιση, η υγεία του κατοικίδιου μας θα χειροτερεύει, ενώ μπορεί να υπάρξουν συμπτώματα, όπως ο εμετός και η διάρροια. Πιθανά η γάτα μας να φαίνεται πολύ κουρασμένη, να κοιμάται περισσότερες ώρες, να είναι λιγότερο πρόθυμη για παιχνίδι ή για οποιασδήποτε άλλης μορφής αλληλεπίδραση. Μπορεί να φαίνεται νωχελική, καθώς επίσης μπορεί να παρατηρήσουμε ότι το λευκό τμήμα των ματιών της, τα ούλα ή το δέρμα της έχουν κίτρινη χροιά (ίκτερος). Περιστασιακά, οι γάτες με σοβαρή ηπατική νόσο μπορεί να εμφανίσουν σιελόρροια, να κοιτάζουν στο “κενό” ή να εμφανίσουν νευρολογικά συμπτώματα, καθώς η συσσώρευση τοξινών επηρεάζει την εγκεφαλική τους λειτουργία.
Τι εξετάσεις θα χρειαστεί να κάνει ο κτηνίατρός μας για τη διάγνωση της νόσου;
Τα συμπτώματα της ηπατικής λιποείδωσης δεν είναι χαρακτηριστικά και μπορεί να παρατηρηθούν εξίσου και σε πολλές άλλες παθολογικές καταστάσεις. Ο κτηνίατρός μας θα χρειαστεί να κάνει μία σειρά εξετάσεων (μεταξύ των οποίων είναι ο αιματολογικός έλεγχος), ώστε να μπορέσει να προσδιορίσει τα αίτια της κλινικής εικόνας του κατοικίδιου μας, καθώς και να εντοπίσει οποιαδήποτε άλλη συνυπάρχουσα παθολογική κατάσταση.
Οι γάτες με ηπατική νόσο, συχνά αντιμετωπίζουν διαταραχές πήξης του αίματος, επομένως ο κτηνίατρός μας θα θελήσει ενδεχομένως να ελέγξει και τους παράγοντες πήξης, πριν προχωρήσει στην περεταίρω διερεύνηση άλλων παθολογικών παραγόντων.
Επιπλέον, ο κτηνίατρός μας μπορεί να μας συστήσει τη διενέργεια απεικονιστικών εξετάσεων (ακτινογραφίες, υπέρηχος) και εν συνεχεία (σε ορισμένες περιπτώσεις) να προχωρήσει σε βιοψία του ήπατος, για την ολοκληρωμένη εικόνα του διαγνωστικού ελέγχου.
Πώς αντιμετωπίζεται η λιπώδης νόσος του ήπατος στη γάτα;
Το πιο σημαντικό στις γάτες με λιπώδη νόσο του ήπατος είναι η σταθεροποίηση της κατάστασής τους. Ο κτηνίατρος θα μας προτείνει τη νοσηλεία της γάτας μας, όπου θα γίνει ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και ηλεκτρολυτών. Τις περισσότερες φορές η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει τη χορήγηση αντιβιοτικών, παυσίπονων, αντιεμετικών φαρμάκων, καθώς και ηπατοπροστατευτικών συμπληρωμάτων διατροφής και βιταμινών. Προτεραιότητα είναι η γάτα μας να αρχίσει να τρώει το συντομότερο δυνατό, ώστε να αποφευχθεί η επιδείνωση της κατάστασής της.
Σε πολλές γάτες αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί να γίνει η τοποθέτηση κάποιου είδους καθετήρα σίτισης, καθώς οι γάτες είναι απίθανο να φάνε από μόνες τους όταν αισθάνονται αδιαθεσία. Ο καθετήρας σίτισης μπορεί επίσης να επιτρέπει τη χορήγηση φαρμάκων, χωρίς το άγχος της από του στόματος χορήγησης σε ένα ζώο το οποίο δεν τρώει.
Ακολούθως, θα χορηγηθεί ειδική κλινική δίαιτα σύμφωνα με τις ανάγκες της γάτας μας. Οι κλινικές δίαιτες έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να παρέχουν τις σωστές αναλογίες σε μικρο- και μακροθρεπτικά συστατικά που έχει ανάγκη ο οργανισμός της γάτας, βάσει της κλινικής της εικόνας, χωρίς να επιβαρύνεται περαιτέρω η λειτουργία του συκωτιού. Ο κτηνίατρός μας θα μας συμβουλέψει κατάλληλα, σχετικά με το ενδεδειγμένο πλάνο διατροφής που θα πρέπει να ακολουθήσουμε.
Θα αναρρώσει η γάτα μας;
Γάτες με σοβαρά συμπτώματα ηπατικής λιποείδωσης μπορεί να είναι δύσκολο να θεραπευτούν, όχι όμως ακατόρθωτο, και μπορεί να χρειαστούν αρκετές εβδομάδες έως την ανάρρωσή τους. Η ανάρρωση θα εξαρτηθεί επίσης από την ύπαρξη υποκείμενων νοσημάτων, την κατάσταση υγείας της γάτας, τα αποτελέσματα των αιματολογικών εξετάσεων, την ηλικία και την ανταπόκριση στη θεραπεία. Οι περισσότερες γάτες ανακάμπτουν με πολύ προσεκτική διαχείριση, αλλά μπορεί να χρειαστεί καιρός και η υποτροπή είναι πιθανή σε ορισμένες περιπτώσεις. Η διαφύλαξη της υγείας της γάτας μας (όπως με την αποφυγή φαινομένων παχυσαρκίας) και η αναζήτηση άμεσης κτηνιατρικής φροντίδας, εάν η γάτα μας είναι νωχελική ή τρώει λιγότερο, μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη εμφάνισης της νόσου.
Πηγή: www.vetlexicon.com
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Ασθένειες (Νεφρική Νόσος Στη Γάτα)
Τα νεφρά είναι υπεύθυνα για το φιλτράρισμα των άχρηστων υποπροϊόντων του μεταβολισμού από το αίμα, τα οποία ακολούθως απεκκρίνονται από τον οργανισμό μέσω των ούρων. Η νεφρική νόσος είναι ένα από τα πιο κοινά προβλήματα που επηρεάζουν τις μεσήλικες και ηλικιωμένες γάτες. Δυστυχώς, η βλάβη στα νεφρά είναι μη αναστρέψιμη και τείνει να επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, με τη βοήθεια διαφόρων θεραπειών, οι γάτες με νεφροπάθεια μπορούν συχνά να διατηρήσουν μια καλή ποιότητα ζωής για αρκετούς μήνες ή χρόνια.
Η νεφρική νόσος διακρίνεται σε δύο τύπους:
1. ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ
Αυτός είναι ο πιο κοινός τύπος και αναφέρεται σε μια σταδιακή, μακροχρόνια νόσο των νεφρών. Η βλάβη που προκαλείται οφείλεται συνήθως στη φυσιολογική διαδικασία γήρανσης και παρατηρείται συχνά σε γάτες άνω των επτά ετών. Άλλοι παράγοντες που μπορεί επίσης να ευθύνονται για την ασθένεια είναι συγγενείς ανωμαλίες - ειδικά σε ορισμένες φυλές γατών, καθώς επίσης και λοιμώξεις, κακοήθειες, αλλά και πέτρες του ουροποιητικού συστήματος.
2. ΟΞΕΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΒΛΑΒΗ
Πρόκειται για ξαφνική βλάβη των νεφρών (του ενός ή και των δύο) και είναι συνήθως αποτέλεσμα τραύματος, τοξίκωσης, λοιμώξεων ή έμφραξης που μπορεί να προκληθεί από τη νόσο του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος. Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά και να είναι σοβαρά. Εάν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, ώστε να χορηγηθεί στο ζώο επείγουσα θεραπεία, τότε μπορεί να αποβεί μοιραία για τη ζωή του. Παρά τη θεραπεία, σε μια γάτα με οξεία νεφρική βλάβη είναι πιθανό να εμφανιστεί μετέπειτα χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.
Τι συμβαίνει εάν τα νεφρά δεν λειτουργούν σωστά;
Εάν τα νεφρά δεν λειτουργούν σωστά, τότε η κατάσταση αυτή μπορεί να έχει επιπτώσεις στην υγεία της γάτας, όπως:
- συσσώρευση μη αποβληθέντων τοξινών στον οργανισμό που βλάπτουν άλλους ιστούς του σώματος
- υψηλή αρτηριακή πίεση
- απώλεια βασικών μετάλλων και περίσσεια υγρών στα ούρα (αραιά ούρα)
- αναιμία
Ποια είναι τα συμπτώματα της νεφρικής νόσου;
Οι περισσότερες γάτες δεν παρουσιάζουν συμπτώματα χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας, μέχρι να φτάσει να χαθεί το 75% της λειτουργικότητας των νεφρών που έχουν υποστεί βλάβη. Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν από γάτα σε γάτα, αλλά τα πιο συνηθισμένα είναι:
- αυξημένη δίψα (πολυδιψία)
- αύξηση παραγωγής ούρων (πολυουρία)
- μειωμένη όρεξη
- απώλεια βάρους
- κακή κατάσταση τριχώματος
- εμετός
- ληθαργικότητα
- νωχελικότητα
- δύσοσμη αναπνοή
Πώς γίνεται η διάγνωση της νεφρικής νόσου;
Ο κτηνίατρός μας θα προχωρήσει σε αιματολογικές και ουρολογικές εξετάσεις, ώστε να ελέγξει τις τιμές των δεικτών νεφρικής λειτουργίας, που υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι εντός του κανονικού εύρους τιμών σε ένα ζώο με υγιή νεφρά.
Πολλοί κτηνίατροι μπορεί να θελήσουν να ελέγξουν μέσω μιας ειδικής εξέτασης, τη νεφρική λειτουργία στις μεγαλύτερες ηλικιακά γάτες, στο πλαίσιο του προληπτικού ελέγχου, ώστε να διαγνώσουν τη νεφρική νόσο στα αρχικά της στάδια, πριν εμφανιστούν κλινικά συμπτώματα. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να παρατείνει σημαντικά το προσδόκιμο ζωής μιας γάτας με άρχουσα νεφρική ανεπάρκεια.
Ποια είναι η αντιμετώπιση της νεφρικής νόσου;
Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο της νεφρικής ανεπάρκειας που βρίσκεται η γάτα μας, καθώς και από τα συμπτώματα και τις επιπτώσεις που έχει επιφέρει σε άλλα όργανα - συστήματα του σώματος. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:
1. Οροθεραπεία (χορήγηση ορού)
Εάν η γάτα μας αφυδατωθεί πολύ, ο κτηνίατρος μπορεί να της χορηγήσει επιπλέον υγρά για να βοηθήσει στην αποκατάσταση των επιπέδων νερού και ηλεκτρολυτών που χάθηκαν.
2. Φαρμακευτική αγωγή
Ο κτηνίατρος μπορεί να μας συνταγογραφήσει:
- Μακροχρόνια από του στόματος φαρμακευτική αγωγή για τον έλεγχο της απώλειας πρωτεϊνών από τα ούρα ή/και για τον έλεγχο της υψηλής αρτηριακής πίεσης, καθότι και οι δύο αυτές παθολογικές καταστάσεις μπορούν να βλάψουν περαιτέρω τα νεφρά της γάτας μας
- Φαρμακευτική αγωγή για συγκεκριμένα συμπτώματα που σχετίζονται με τη νεφρική νόσο, όπως ο εμετός
- Αγωγή για ενίσχυση της όρεξης και επιβράδυνση της απώλειας βάρους
Διατροφή
Ο κτηνίατρός μας θα μας συστήσει μια κλινική δίαιτα που να περιορίζει την περαιτέρω βλάβη των νεφρών, συμβάλλοντας στη μείωση του φόρτου εργασίας που επωμίζονται τα νεφρά, αλλά και στον περιορισμό της συσσώρευσης των άχρηστων υποπροϊόντων του μεταβολισμού. Η διατροφική διαχείριση αποτελεί τον πιο σημαντικό παράγοντα στην αντιμετώπιση της νεφρικής νόσου, για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την επέκταση του προσδόκιμου επιβίωσης της γάτας. Ιδιαίτερη σημασία έχει ο περιορισμός του επιπέδου πρόσληψης φωσφόρου και η χρήση συμπληρωμάτων διατροφής, που δεσμεύουν τον φώσφορο και περιορίζουν την απορρόφησή του. Η ενθάρρυνση της πρόσληψης υγρών είναι επίσης ευεργετική.
Μετά από αυτήν την αρχική θεραπεία, ο κτηνίατρός μας πιθανότατα θα μας συστήσει να ακολουθήσουμε αυτή τη διατροφική διαχείριση για το υπόλοιπο της ζωής της γάτας μας και μπορεί επίσης να χρειαστεί η συνέχιση χορήγησης φαρμακευτικής αγωγής. Θα πρέπει να παρατηρούμε προσεκτικά τη γάτα μας για τυχόν αλλαγές στην κατανάλωση φαγητού και νερού, αλλά και στην ούρηση. Οι τακτικοί έλεγχοι από τον κτηνίατρό μας, με εξετάσεις αίματος και ούρων, έχουν ζωτική σημασία για την παρακολούθηση της εξέλιξης της νόσου.
Τι επιφυλάσσει το μέλλον;
Ανάλογα με τη σοβαρότητα της νεφρικής βλάβης, με τακτική παρακολούθηση, σωστή φαρμακευτική αγωγή και διατροφική διαχείριση, πολλές γάτες με νεφρική νόσο μπορούν να συνεχίσουν να έχουν καλή ποιότητα ζωής για αρκετά χρόνια. Δυστυχώς, όμως, η κατάσταση θα επιδεινωθεί με την πάροδο του χρόνου.
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
